ما همیشه به‌دنبال عدالت هستیم و برچسب عدالت خواهی را همیشه و با افتخار یدک می‌کشیم، شاید چون فقط معنای انسان دوستانه‌ای درونش نهفته است. از این تعاریف خوش‌رنگ و لعاب بگذریم. بگذریم که چه قدر عدالت را رعایت نکردیم اما…
همیشه صدای درونمان تشر زده: «عدالت خواهی تو به تنهایی دنیا رو تغییر نمیده.»
لب کلام من هم این است که صرفا عدالت‌خواهی کافی نیست و کاری را از پیش نمی‌برد.
عدالت خواهی من زندگی پدر یا مادری که در میان زباله‌ها به دنبال لقمه نانی می‌گردند را تغییر نمی‌دهد. عدالت خواهی من زندگی طاقت فرسای کودک کار سر چهار‌راه را تغییر نمی‌دهد.
دنیا همین‌قدر بی‌رحم هست و ما همین‌قدر بی‌خیال.
شاید هم عدالت و عدالت‌خواهی درست مثل کمال‌گرایی باشد؛ یعنی هیچ وقت قرار نبوده که به آن برسیم…
آرزو موسی‌زاده
دقیقا دنیا اینه
دنیایی پر از واقعیت…
😕😕