کمتر کسی است که ادعای ندانستن را به جان بخرد. در این عصر تکنولوژی که همه چیز به راحتی در دسترس است، هیچ کس به ندانستن اعتراف نمیکند و همه میخواهند علامهدهر باشند.
هیچ کس به قدرت ندانستن باور ندارد. جایی که کم میآوری و با کلافکی فریاد میزنی «دیگه نمیدونم!»
شاید خجالت بکشید؛ اما حقیقت این است که چیزی برای خجالتزدگی وجود ندارد. در دنیایی که همه ادعای علامهدهر دارند و تمایل شدیدی دارند تا عقاید و باورهایشان را حتی به غلط در پاچهی دیگری بچپانند، من و تو قدرت آن را داشتیم و داریم که بگوییم نمیدانم.
اما قدرت ندانستن فقط این نیست. زمانی که به این جمله اعتراف کنیم، ذهنمان، آن بخشی از وجود ما که تشنهی دانش و یادگیری است، ما را وادار میکند که این ندانستگی را به دانستن و آگاهی تبدیل کند. پس بیاید از این پس، قدرت ندانستن را دستکم نگیریم.
عالی بود،چیزی که واقعا وجود داره اما کسی هم گردن نمیگیره.
فکر کنم کمی زمانبر باشه، به امید روزی که با شجاعت بگیم نمیدونم و از اون مهمتر، بریم دنبال جواب درست بگردیم.
نکته ی مهمی بود #قدرت _ندانستن
بله همینطوره، و خیلی هم قدرتمنده
عالی بود امیدارم اونایی ک باید هم بخونن 👌🏻👌🏻👌🏻👏🏻👏🏻👏🏻
آره واقعا، خیلیها نیاز به شنیدنش دارن